In de zandduinen
Blijf op de hoogte en volg Anneke
30 Januari 2016 | Verenigd Koninkrijk, Glamis
Na een nachtje aan de stroom te hebben gehangen, kunnen we gewoon onze reis vervolgen.
De treinen hebben de hele nacht doorgereden, maar gelukkig slaap ik goed dus heb ik ze niet gehoord. Vanmorgen kwam er eentje voorbij met 117 wagons erachter!
Nadat we rustig zijn opgestaan, lekker veel water hadden gebruikt om te douchen enzo, hebben we alles weer afgevoerd cq aangevuld (water) en op weg gegaan naar het plaatsje Brawley. Aldaar de Walmart onveilig gemaakt en de voorraden weer aangevuld. Ook de telefoon weer een beetje krediet gegeven, en toen op weg naar de zandduinen. In het zuidoosten van California ligt een gebiedje, naar onze maatstaven niet zo groot, met echte zandduinen. Om het nog wat duidelijker te maken waar we zitten, iets ten noordwesten van Yuma, een plaatsje op de grens tussen Arizona en Californië tegen de Mexicaanse grens aan. In het weekend schijnt het hier een gekkenhuis te zijn, nu gewoon gezellig. Ben benieuwd hoe het het hier morgen uitziet als een ieder zijn of haar zandbuggy cq jeep gaat gebruiken om de duinen onveilig te maken. Maar wij voelen ons in ieder geval weer “thuis” in het zand.
Nou, lachen is het wel. En als iemand nog wil beweren dat Amerikanen het slecht hebben, moeten ze maar even komen kijken. Het is nu donderdag, en het begint al een beetje vol te lopen. Waarmee? De mooiste campers, met aanhanger, want daarin staat minimaal 1 maar vaak meerdere zandbuggy’s, waarmee ze hier door de duinen crossen.
Ook kwamen we er gisteren, na de eerste nacht, achter dat we een permit nodig hadden en die konden we niet kopen bij de camphost, of het visitors centrum( gesloten door de week) maar alleen in de stad. Dat betekent weer zo’n 25mijl terug rijden. Gelukkig ging er iemand naar Yuma op de motor en die heeft voor ons een weekpermit meegebracht.
Intussen is het vrijdag geworden en begint het al aardig drukjes te worden. Rond om ons heen worden de gaatjes een stuk kleiner tussen de campers. De campers trekken allemaal grote aanhangers met zich mee vol met materialen en banden. Volledige humor om te zien. Het is leuk om alle sterke verhalen te horen die ze elkaar vertellen. Je waant je aan de waterkant waar vissers tegen elkaar opbieden hoe groot de vis was die ze gevangen hadden. Hier gaat het om hoe hoog de zandduin was of hoe hoog je wiel van je motor uit het zand kwam. Verder komen er met zeer grote regelmaat twee ijscowagentjes voorbij voorzien van een muziekje. De 1 heeft de tune van it’s a small world, ze komen al om 8 uur ’s morgens langs. Gezellig om zo wakker te worden.
Over het weer mag ik niet meer schrijven, maar overdag is het lekker warm, ’s nachts koelt het goed af! Vul zelf maar in wat we overdag dragen ......het is hier in ieder geval veel beter dan in het noorden van de States. Foto’s van Robert zijn auto gezien die helemaal was ingesneeuwd!
Morgen, zondag, gaan we onze vlag een beetje verplaatsen richting de kust. Eens kijken wat daar te beleven valt. Eerst richting San Diego, camping zoeken, we hebben er 2 op het oog, maar eerst eens kijken hoe of dat er uit ziet.
Lonneke, gezellig dat je weer thuis bent! Nu maar weer wennen aan het Hollandse leven!
Tessa, fijn dat je gips er af is, nu maar goed oefenen om weer zonder te lopen!
Juan y Juanita, we missen Japie !
Nu kijken of we nog wat mooie plaatjes kunnen plaatsen!
Tot de volgende keer!
De treinen hebben de hele nacht doorgereden, maar gelukkig slaap ik goed dus heb ik ze niet gehoord. Vanmorgen kwam er eentje voorbij met 117 wagons erachter!
Nadat we rustig zijn opgestaan, lekker veel water hadden gebruikt om te douchen enzo, hebben we alles weer afgevoerd cq aangevuld (water) en op weg gegaan naar het plaatsje Brawley. Aldaar de Walmart onveilig gemaakt en de voorraden weer aangevuld. Ook de telefoon weer een beetje krediet gegeven, en toen op weg naar de zandduinen. In het zuidoosten van California ligt een gebiedje, naar onze maatstaven niet zo groot, met echte zandduinen. Om het nog wat duidelijker te maken waar we zitten, iets ten noordwesten van Yuma, een plaatsje op de grens tussen Arizona en Californië tegen de Mexicaanse grens aan. In het weekend schijnt het hier een gekkenhuis te zijn, nu gewoon gezellig. Ben benieuwd hoe het het hier morgen uitziet als een ieder zijn of haar zandbuggy cq jeep gaat gebruiken om de duinen onveilig te maken. Maar wij voelen ons in ieder geval weer “thuis” in het zand.
Nou, lachen is het wel. En als iemand nog wil beweren dat Amerikanen het slecht hebben, moeten ze maar even komen kijken. Het is nu donderdag, en het begint al een beetje vol te lopen. Waarmee? De mooiste campers, met aanhanger, want daarin staat minimaal 1 maar vaak meerdere zandbuggy’s, waarmee ze hier door de duinen crossen.
Ook kwamen we er gisteren, na de eerste nacht, achter dat we een permit nodig hadden en die konden we niet kopen bij de camphost, of het visitors centrum( gesloten door de week) maar alleen in de stad. Dat betekent weer zo’n 25mijl terug rijden. Gelukkig ging er iemand naar Yuma op de motor en die heeft voor ons een weekpermit meegebracht.
Intussen is het vrijdag geworden en begint het al aardig drukjes te worden. Rond om ons heen worden de gaatjes een stuk kleiner tussen de campers. De campers trekken allemaal grote aanhangers met zich mee vol met materialen en banden. Volledige humor om te zien. Het is leuk om alle sterke verhalen te horen die ze elkaar vertellen. Je waant je aan de waterkant waar vissers tegen elkaar opbieden hoe groot de vis was die ze gevangen hadden. Hier gaat het om hoe hoog de zandduin was of hoe hoog je wiel van je motor uit het zand kwam. Verder komen er met zeer grote regelmaat twee ijscowagentjes voorbij voorzien van een muziekje. De 1 heeft de tune van it’s a small world, ze komen al om 8 uur ’s morgens langs. Gezellig om zo wakker te worden.
Over het weer mag ik niet meer schrijven, maar overdag is het lekker warm, ’s nachts koelt het goed af! Vul zelf maar in wat we overdag dragen ......het is hier in ieder geval veel beter dan in het noorden van de States. Foto’s van Robert zijn auto gezien die helemaal was ingesneeuwd!
Morgen, zondag, gaan we onze vlag een beetje verplaatsen richting de kust. Eens kijken wat daar te beleven valt. Eerst richting San Diego, camping zoeken, we hebben er 2 op het oog, maar eerst eens kijken hoe of dat er uit ziet.
Lonneke, gezellig dat je weer thuis bent! Nu maar weer wennen aan het Hollandse leven!
Tessa, fijn dat je gips er af is, nu maar goed oefenen om weer zonder te lopen!
Juan y Juanita, we missen Japie !
Nu kijken of we nog wat mooie plaatjes kunnen plaatsen!
Tot de volgende keer!
-
31 Januari 2016 - 07:51
Eef & Ron :
Prachtig, prachtig! Allemachtig prachtig!! Enjoy! Groet van OZ/SZ -
31 Januari 2016 - 08:44
Sjonnie:
Schitterend, net de Soesterduinen waar we altijd met Snuffelen gingen wandelen. Lonneke is idd weer thuis en Tessa voelt zich weer heerlijk zonder gips. Dus alles hier weer als vanouds.
Sjon -
31 Januari 2016 - 09:06
MP:
Moet je persé naar de anere kant van de wereld om "zand" te zien? Nog niet genog voor je kiezen gehad? Zoek maar gauw heet zoute water op!! Bedankt voor de foto's.Hier alles redelik wel. De winter komt e aan! We lijden dus met jullie mee. Vandaag een mee-eter (oudste dochter) bij de zondag-nassi!
Succes op jullie verdere reis!! Lfs,MP -
31 Januari 2016 - 20:00
Annemieke:
Hoi Bert en Anneke, ik krijg steeds via de mail jullie verslag. Leuk om het te lezen. Geniet maar lekker, wacht weer op het volgende berichten liefs Leo en annemieke -
31 Januari 2016 - 20:01
Annemieke:
Hoi Bert en Anneke, ik krijg steeds via de mail jullie verslag. Leuk om het te lezen. Geniet maar lekker, wacht weer op het volgende berichten liefs Leo en annemieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
